با سلام

هفته معلم هم تمام شد و فطرس از همین جا دست همه معلم ها رو می بوسد. از دبستان تا پیش دانشگاهی!!! و چندتا از اساتید دانشگاه که از نظر فطرس بالاتر از استاد، یعنی معلم اند.

چند روز پیش چیزی را دیدم که مرا تشویق به نوشتن کرد و آرزوهایی را در من ایجاد کرد. مطلب امروز من حرف کم رنگ شده در جامعه ماست، که اگر کم رنگ نمی شد در وضعیت بهتری از زندگی اجتماعی و حتی خانوادگی به سر می بردیم. پرنده خیال من به سمت این موضوع پر کشید که ای کاش معلمان محترم و بزرگوار، در کنار تدریس روزانه، چند دقیقه ای در مورد ارزش ها و مهمات و اخلاقیات صحبت می کردند تا دانش آموزان را از خلأ بوجود آمده در جامعه، کمی رها سازند. البته چنین افرادی هستند ولی انگشت شمار. این بحث و گفتگوها خاص معلمان دینی و پرورشی نیست که متوجه همه ی معلمان گرامی است. اثر گفتار معنوی و اخلاقی یک معلم ریاضی و شیمی و غیردینی در دانش آموزان به مراتب بیشتر است و این، تجربه ی حقیر است.